"As die klou uitsteek, is die leeu daaragter"
24 september 2017 - Pretoria, Zuid-Afrika
Twee weken later... wat gaat de tijd hier hard. Het feit dat ik mijn blog nu twee weken later schrijf is omdat het leven hier eigenlijk een beetje 'normaal' begon te worden. Maar dit betekent niet dat we ons hebben verveeld! Deze twee weken waren gevuld met stage op de Johannes Calvyn. Na een week Musawenkosi moest ik weer even omschakelen maar door het geven van de lessen zat ik er snel weer in. Toen we gevraagd werden om in te vallen voor een zieke collega deze twee weken gingen we daar ook zeker mee akkoord! Dit gaf ons gelijk ook de ruimte om wat eigen lessen te bedenken. Zo bedachten we een project te doen over je raad het al Nederland. Voor dit project trokken wij onze geleerde onderwijstheorieën uit de kast. En waar wij dachten dat de kinderen misschien niet gewend zijn om te werken met meervoudige intelligenties ging ze dit toch echt goed af. We hoefden het project maar uit te leggen en de kinderen gingen keihard aan de slag in hun groepjes. Ik stond al met een weerwoord paraat voor de kinderen die zouden zeggen: "juhuuuf, ik wil niet met die in het groepje" of "juhuuuf ik wil dit onderwerp niet ik kan niks vinden." Maar nee, in plaats van dat ik nu druk bezig was kinderen aan het werk te zetten was ik bezig te bedenken hoe ik deze kinderen toch zou kunnen meenemen in mijn koffer naar Nederland. (Terwijl Annelon vooral bedacht hoe ze al die verzamelde potjes en pakjes terug mee zou kunnen meenemen in haar koffer;) Het is heel fijn om met deze kinderen te werken en hier ervaar ik ook echt weer waarom ik voor het onderwijs heb gekozen.
Ik zie hier ook dingen die in Nederland toch een stuk beter geregeld zijn. Het woord 'differentiatie' is hier vrij onbekend. Waar kinderen in Nederland op verschillende niveaus lesstof krijgen aangeboden en kinderen met leerproblemen extra begeleiding kunnen verwachten, kunnen ze dat hier amper. Als je hier niet meekomt met de rest mag je van geluk spreken als jouw leerkracht een hart heeft voor het onderwijs en tijd probeert vrij te maken om je extra te begeleiden. Verder is hier gewoon simpelweg geen geld voor. Geen geld voor extra begeleiding en geen geld voor differentiatie binnen de klassen. Voor de leerkracht misschien makkelijker om les te geven maar ook een stuk frustrerender..
De presentaties van het project waren net zo geslaagd als het proces daar naar toe. De kinderen hadden powerpoints gemaakt, de ander een mooie maquette waar ze iets bij vertelde en de ander had een heel spel ontworpen.
Tijdens de ativiteiten die buiten school worden georganiseerd zien we de ouderbetrokkenheid heel erg terugkomen. We hebben de jaarlijkse kaskarresies meegemaakt wat een waar spektakel was. Alle klassen hadden een kar ontworpen waarmee ze zoveel rondjes moesten maken. Ook de leerkrachten en de ouders hadden een kar ontworpen en daar renden we dan in de hitte heel wat rondjes af terwijl we ondertussen probeerden we alle andere karretjes te ontwijken. Je begrijpt wel dat dit er best hilarisch uitzag.
De leerkrachten zagen onze aanwezigheid deze weken ook als een goed excuus om onder de gymlessen uit te komen. Wij snapten dit eerst niet zo goed, want gymles geven is toch juist heel leuk! Later snapten we dit iets beter toen we elke dag stonden te zweten in de brandende zon
Toch was dit ondanks een paar gewonden een leuke ervaring aangezien we in Nederland nog geen gymlessen mogen verzorgen.
Naast het lesgeven en werken aan de verslagen hebben we ook nog wat andere toffe dingen gedaan!
We hebben lekker geshopt in de menlyn mall waar we meer verdwaalde dan dat we kleding konden vinden. Maandag hebben we met de Annemarie en Mark de Magaliesberg beklommen, de berg die we ook wel onze achtertuin noemen, wat ons een super mooi uitzicht van Pretoria opleverderde.
Ook hebben we lekker met Chantel gesels en zijn we naar haar studentenhuis gegaan en hebben vanaf daar stuk gewandeld en lekker roomijs gegeten.
Vrijdag hebben we na stage de Pabo hier bezocht en wat lessen gevolgd. Leuk om met de studenten te praten en te zien hoe hun opleiding eruit ziet. Verder hebben we nog even lekker bij Livingstones een drankje gedaan en mensen ontmoet.
Zaterdag was helemaal een bijzondere dag! We mochten deze dag met tijgertjes knuffelen. Als je me goed kent weet je waarschijnlijk dat ik nogal een mietje ben wat betreft omgaan met dieren, haha. Dit was dan ook een ware stap uit mij comfort zone. Toen we het park op gingen kwamen we erachter dat we eerst nog door een safaripark mochten rijden. We hebben weer heel wat mooie dieren gespot en we mochten en om er nu ook zelf door heen te rijden was gaaaf! Ook kunnen wij nu zeggen dat onze bigfive compleet is want we hebben de Buffel gespot, wiehoe! We werden misschien meer enthousiast van het idee dat onze big five compleet was dan dat we de buffel zagen lopen, maar dat terzijde.
Na het rijden door het park kwamen we aan bij de tijgertjes. Heel lief om ze te zien spelen maar toen ik besefte dat ik daar straks mee zou gaan knuffelen stond ik wel even te trillen op mijn benen. Eerst gingen Madeleen, Annelon en Amber. Wij konden nog even toekijken. Waar de tijgers bij Amber en Madeleen nog redelijk tam waren gingen ze bij Annelon helemaal los. Er sprong er zelfs één boven op haar! Dit was heel gaaf zei ze maar ik stond er nog steeds trillend op mijn benen. Toen wij aan de beurt waren ze intussen zo uitgeput dat ze vooral tammetjes op de grond lagen. Maar ach voor mij was het wel prettig om ze zo rustig te kunnen aaien!
Later hebben we ook nog met een babyluipaardje gespeeld waar ik vooral bang werd van de vrouw die vertelde dat hij wel kan bijten en krabben. Heel erg genieten deed ik niet in het hok maar het was wel weer een ervaring! Als afsluiting hebben we ook nog een hele mooie grot op het park gezien wat me erg deed denken aan de vakantie in Frankrijk. Al met al was het een bijzondere dag!
Vandaag waren we weer vroeg uit de veren om een dienst in een multiculturele kerk mee te maken. Na een uurtje rijden waren we weer in een hele andere wereld. Omringt door sloppenwijken reden we naar de kerk. Goed om te blijven beseffen dat dit ook echt Zuid-Afrika is.. In de dienst stond ik weer versteld van muzikaliteit en enthousiasme die deze mensen in zich hebben, mooi om mee te maken.
Morgen ga ik weer lekker uit mijn comfortzone! We gaan paardrijden in een park met giraffen, bokjes, herten enzovoort. Dat wordt vast ook heel gaaf en spannend haha!
Deze week heeft de school vakantie daarom wij gaan deze week verschillende instanties bezoeken en vrijdag gaan wij op vakantie. Daar zien we heel erg naar uit!
Nou dat was hem dan weer! 'N drukkie vanuit Zuid-Afrika!
Ik zie hier ook dingen die in Nederland toch een stuk beter geregeld zijn. Het woord 'differentiatie' is hier vrij onbekend. Waar kinderen in Nederland op verschillende niveaus lesstof krijgen aangeboden en kinderen met leerproblemen extra begeleiding kunnen verwachten, kunnen ze dat hier amper. Als je hier niet meekomt met de rest mag je van geluk spreken als jouw leerkracht een hart heeft voor het onderwijs en tijd probeert vrij te maken om je extra te begeleiden. Verder is hier gewoon simpelweg geen geld voor. Geen geld voor extra begeleiding en geen geld voor differentiatie binnen de klassen. Voor de leerkracht misschien makkelijker om les te geven maar ook een stuk frustrerender..
De presentaties van het project waren net zo geslaagd als het proces daar naar toe. De kinderen hadden powerpoints gemaakt, de ander een mooie maquette waar ze iets bij vertelde en de ander had een heel spel ontworpen.
Tijdens de ativiteiten die buiten school worden georganiseerd zien we de ouderbetrokkenheid heel erg terugkomen. We hebben de jaarlijkse kaskarresies meegemaakt wat een waar spektakel was. Alle klassen hadden een kar ontworpen waarmee ze zoveel rondjes moesten maken. Ook de leerkrachten en de ouders hadden een kar ontworpen en daar renden we dan in de hitte heel wat rondjes af terwijl we ondertussen probeerden we alle andere karretjes te ontwijken. Je begrijpt wel dat dit er best hilarisch uitzag.
De leerkrachten zagen onze aanwezigheid deze weken ook als een goed excuus om onder de gymlessen uit te komen. Wij snapten dit eerst niet zo goed, want gymles geven is toch juist heel leuk! Later snapten we dit iets beter toen we elke dag stonden te zweten in de brandende zon
Toch was dit ondanks een paar gewonden een leuke ervaring aangezien we in Nederland nog geen gymlessen mogen verzorgen.
Naast het lesgeven en werken aan de verslagen hebben we ook nog wat andere toffe dingen gedaan!
We hebben lekker geshopt in de menlyn mall waar we meer verdwaalde dan dat we kleding konden vinden. Maandag hebben we met de Annemarie en Mark de Magaliesberg beklommen, de berg die we ook wel onze achtertuin noemen, wat ons een super mooi uitzicht van Pretoria opleverderde.
Ook hebben we lekker met Chantel gesels en zijn we naar haar studentenhuis gegaan en hebben vanaf daar stuk gewandeld en lekker roomijs gegeten.
Vrijdag hebben we na stage de Pabo hier bezocht en wat lessen gevolgd. Leuk om met de studenten te praten en te zien hoe hun opleiding eruit ziet. Verder hebben we nog even lekker bij Livingstones een drankje gedaan en mensen ontmoet.
Zaterdag was helemaal een bijzondere dag! We mochten deze dag met tijgertjes knuffelen. Als je me goed kent weet je waarschijnlijk dat ik nogal een mietje ben wat betreft omgaan met dieren, haha. Dit was dan ook een ware stap uit mij comfort zone. Toen we het park op gingen kwamen we erachter dat we eerst nog door een safaripark mochten rijden. We hebben weer heel wat mooie dieren gespot en we mochten en om er nu ook zelf door heen te rijden was gaaaf! Ook kunnen wij nu zeggen dat onze bigfive compleet is want we hebben de Buffel gespot, wiehoe! We werden misschien meer enthousiast van het idee dat onze big five compleet was dan dat we de buffel zagen lopen, maar dat terzijde.
Na het rijden door het park kwamen we aan bij de tijgertjes. Heel lief om ze te zien spelen maar toen ik besefte dat ik daar straks mee zou gaan knuffelen stond ik wel even te trillen op mijn benen. Eerst gingen Madeleen, Annelon en Amber. Wij konden nog even toekijken. Waar de tijgers bij Amber en Madeleen nog redelijk tam waren gingen ze bij Annelon helemaal los. Er sprong er zelfs één boven op haar! Dit was heel gaaf zei ze maar ik stond er nog steeds trillend op mijn benen. Toen wij aan de beurt waren ze intussen zo uitgeput dat ze vooral tammetjes op de grond lagen. Maar ach voor mij was het wel prettig om ze zo rustig te kunnen aaien!
Later hebben we ook nog met een babyluipaardje gespeeld waar ik vooral bang werd van de vrouw die vertelde dat hij wel kan bijten en krabben. Heel erg genieten deed ik niet in het hok maar het was wel weer een ervaring! Als afsluiting hebben we ook nog een hele mooie grot op het park gezien wat me erg deed denken aan de vakantie in Frankrijk. Al met al was het een bijzondere dag!
Vandaag waren we weer vroeg uit de veren om een dienst in een multiculturele kerk mee te maken. Na een uurtje rijden waren we weer in een hele andere wereld. Omringt door sloppenwijken reden we naar de kerk. Goed om te blijven beseffen dat dit ook echt Zuid-Afrika is.. In de dienst stond ik weer versteld van muzikaliteit en enthousiasme die deze mensen in zich hebben, mooi om mee te maken.
Morgen ga ik weer lekker uit mijn comfortzone! We gaan paardrijden in een park met giraffen, bokjes, herten enzovoort. Dat wordt vast ook heel gaaf en spannend haha!
Deze week heeft de school vakantie daarom wij gaan deze week verschillende instanties bezoeken en vrijdag gaan wij op vakantie. Daar zien we heel erg naar uit!
Nou dat was hem dan weer! 'N drukkie vanuit Zuid-Afrika!
Groetjes, Anita